bakemonogatari   obejzalem jeden odcinek i mi sie wkręca co wy o tym sądzicie???




http://www.anime-shinden.info/6316-bake … nline.html



~~~~opis skopiowany z stronki /\

Oglądaliście, drodzy czytelnicy tej (wcale psiakrew niełatwej) recenzji, anime Sayonara Zetsubou Sensei? Jeśli tak, to przygotujcie się na zdrową dawkę podobnego humoru i kreski, jeśli nie... no cóż, jedziemy ^^.

Seria ta przybliża nam życie zwyczajnego, z pozoru, nastolatka (tak tak... wiem, jak każda inna szkolna) – ucznia trzeciej klasy liceum, Koyomiego Araragi. Nasz bohater nie wyróżnia się z tłumu rówieśników zasadniczo niczym... jego oceny są raczej słabe, ma normalną rodzinę, mieszka w normalnym domu a jego dzienna rutyna niczym nie różni się od rutyny osób uczęszczających do liceum. Na czym polega jego niezwykłość? No cóż... bardziej jest to niezwykłość jego znajomych niż samego Koyomiego, gdyż w sumie jedyną odstającą od pojęcia „ludzka” cechą Araragiego jest nadnaturalne tempo regeneracji. Niezbyt ciekawi was skąd się ona wzięła, co? Hmm... mnie też niezbyt ciekawiło... i chwała Panu, że nie to stanowi oś fabularną ^^.
Tym co (kto xP) wprawia historię w ruch jest zupełnie inna osoba o zupełnie innej przypadłości – rówieśniczka Araragiego, Senjogahara. Jako osoba arogancka i despotyczna niejednokrotnie doprowadza głównego bohatera do rozstroju nerwowego... Rozmowy do tegoż załamania prowadzące są przekomiczne, choć diablo trudne w odbiorze dla młodego, a nawet nastoletniego widza...

Kreska, jak już wspomniałem, jest identyczna wręcz do tej z Sayonary. Czym się charakteryzuje? Ekhm... cytuję Laudiego „wiele form geometrycznych, tworzących perspektywę "płaskości" lub też złożonych modeli przestrzennych (liczą się tutaj także wszechobecne liniowe i kratowe wzory), teksty i obrazy w tle, nieruchome motywy”. Czy taka kreska nadaje się do komedii romantycznej? Trudno orzec, jeśli o mnie chodzi - nie, ale to jedynie moje odczucie (,które wraz z kolejnymi epizodami stopniowo topnieje...). Zobaczcie i określcie sami.
Fabuła opiera się na pokonywaniu przez Araragiego i Senjogaharę kolejnych przeszkód, nie pozwalających na normalne życie (tudzież nieżycie) zarówno ich, jak i innych napotkanych postaci.

Anime zrzucające z fotela jeśli chodzi o komizm i niezgorsze romantycznie, jednak piekielnie ciężkie w odbiorze (nieco lżejsze nisz SZS, ale nadal...). Podstawą humorystyczną serii są gierki słowne, przez co przeciętny Polak nie znający japońskiego pozbawiony jest dużej części przyjemności płynącej z oglądania. Całe szczęście anime zawiera też sporo zabawnych sytuacji, skwitowanych niejednokrotnie miażdżącym komentarzem Araragiego.