Hah mahou shoujo yuri xD. Lepiej nie kracz co jeszcze coś takiego powstanie!

Dla mnie Sayaka Miki była jeszcze dobrze zrobioną postacią. Oddała w zasadzie życie dla chłopaka, co było jednocześnie pierwszym krokiem do jego utraty - obowiązki jako czarodziejki, no i rywalizacja z przyjaciółką (co zostało nieźle pokazane, a nie jakaś wojna, koniec przyjaźni... na równych zasadach). Muzykę też kocham, ale głównie za ending. Kalafina *.*

Sakura Kyoko xD W sumie racja. Na początku za nią nie przepadałam, bo myślałam, że odegra rolę tej "złej", która będzie tym "dobrym" we wszystkim przeszkadzać. No, ale w tym anime nic nie jest takie, jakie się wydaje ;]

No cóż, w tym przypadku nie lubię głównej bohaterki. Ogólnie nie przepadam za głównymi bohaterami, chociaż ostatnio anime potrafią mnie pozytywnie zaskoczyć xD Ale tak naprawdę Madoka nie była jakaś tragiczna XD A Mami... boże, ile ja z nią ero-artów znalazłam O.O Mam teraz uraz.

Od razu piszę, że zaznaczam spoilerami te fragmenty, które według mnie trochę zbytnio zdradzają fabułę ; ) To dla tych, którzy jeszcze nie oglądali, a mają zamiar.
  Nietrudno mnie do łez doprowadzić, Madoce udało się, nic dziwnego, niedawno skończyłam oglądać. Zdecydowanie Madoka nie była moją ulubioną postacią, co nie znaczy, że uważam ją za nieudaną, wręcz przeciwnie. To naprawdę dobre anime, ale praktycznie od początku do końca przepełnione cierpieniem. Strasznie wzruszył mnie wątek Sayaki i Kyosuke (o ile dobrze zapamiętałam jego imię), sama postać Sayaki też mi się bardzo podobała. Naprawdę, bardzo. Niby niefrasobliwa, taka bojowo nastawiona, a tak naprawdę równie przerażona, co Madoka. I ta jej rozmowa z dwoma facetami, chyba w metrze; jak dla mnie nie do zapomnienia.
  Sakura Kyoko na początku strasznie mnie irytowała, m.in. tym, że ciągle coś żarła xD, ale zupełnie zmieniłam do niej nastawienie po poznaniu jej historii.
 

Spoiler:

I odniosłam wrażenie, że ją i Sayakę coś połączyło podczas tych walk i tej opowieści, przecież na koniec nawet nazwała ją przyjaciółką.

Homura, nie muszę nawet mówić, obok Sayaki moja faworytka.

Spoiler:

Zdeterminowana, zdesperowana, skryta, przepełniona cierpieniem, niesamowicie się zmieniła przez te podróże. Co do Mami... Zginęła najszybciej, jak dla mnie była najsłabsza psychicznie, chociaż na początku bardzo to ukrywała... Była bardzo samotna, zdecydowanie, ale zszokowała mnie scena, w której tak po prostu strzeliła do Kyoko... To było wg mnie strasznie impulsywne działanie, trochę odniosłam wrażenie, że nie mieli po prostu jak uśmiercić ich dwóch w tym odcinku, a trzeba było to robić za każdą nową podróżą... Kurczę, tylko ja miałam wrażenie, że to zostało zrobione trochę na odwal? Są cztery, nagle pach, jedna strzela do drugiej, a jeszcze inna do tej pierwszej i zostają dwie. Trochę to wszystko za szybko poszło. Ale nie marudzę.

Aj, się rozpisałam. Anime na mnie wrażenie niesamowite zrobiło, teraz pewnie połażę po necie i poczytam, jakie inni mają wizje co do zakończenia.

Suri napisał:

Spoiler:

Tu się nie zgodzę. Według mnie świetnie oddali rozpacz czarodziejki. Taką czystą rozpacz. Mami miała przecież dobre serce, trochę nawet naiwne, więc nie dziwię się, że tak wstrząsnęła nią wiadomość, w co się zamienią. Zresztą Czarodziejki były trochę stylizowane na taki "efekt przejściowy". Jedynie krótkotrwały stan, który ostatecznie kończy się zostaniem Wiedźmą. Nic więc dziwnego, że zrozpaczona Mami postanowiła nie dopuścić do tego.

Tak mnie to gryzło, że obejrzałam sobie ten właśnie ep raz jeszcze. Za drugim razem ta scena nie pozostawiła już takiego dziwnego wrażenia. Wręcz chyba mogę się podpisać pod tym, co napisałaś.

Spoiler:

Kurczę, naszły mnie też dzisiaj takie refleksje na temay Kyubey'a... Nie mogę całkowicie go znielubić. To znaczy, nie czuję do niego jakiejkolwiek sympatii, ale z drugiej strony to, co mówi, tłumacząc wszystko Madoce, ma sens, oczywiście biorąc pod uwagę fakt, że Kyubey nie czuje żadnych emocji. (Gdyby coś czuł i robił TAKIE rzeczy, to wtedy rzeczywiście byłoby to true zło...) Właśnie takich zachowań, takiego postrzegania życia ludzkiego można się spodziewać po kimś, kto nie wie, co to uczucia. Faktycznie, dla niego to zupełnie bezsensowne, że ludzie tak bardzo przejmują się utratą kogoś, skoro co cztery sekundy rodzi się dziesięć innych osób (łaa, zapamiętałam?). Nie potrafi tego zrozumieć.
  Hm, z drugiej strony Kyubey głupi nie jest. Nie rozumieć czegoś to jedno, ale wiedzieć o tym, co innego. A on wiedział, na pewno w którymś momencie zdał sobie sprawę, że z niewiadomych (dla niego oczywiście) przyczyn to, co robi, to, jak wykorzystuje je do wyższych celów, sprawia im niesamowity ból. Że śmierć którejś z nich dla reszty jest bardzo wstrząsającym przeżyciem i doprowadza je do rozpaczy. A mimo to wciąż namawiał Madokę, wciąż robił wszystko, żeby realizować swoje cele...
  Można go tłumaczyć zadaniem, jakie miał, tym, że ludzkie uczucia dla niego były nie do pojęcia? Nie wiem. Ale gdy Homura go rozstrzelała, to był zdecydowanie jeden z najlepszych fragmentów :]...