...- Ooooch? A więc posiadasz kapsułki "pach bach"?- uśmiechnęłam się jak małe dziecko, ale potem nagle skrzywiłam się- No to po co pytałaś się jak dolecimy do Nibyladnii? Dobra, zapomniałaś, ale co z moim statkiem? On był wart więcej niż ten milion co go Earl tak łaknie TT.TT!Nawet mógłby zażądać miliard a ledwo by starczyło TT.TT ....
- Sorki, nie zrobiłam tego celowo- Odpowiedziała Mihoshi
-Dobra, już i tak go nie ma, tak mi się pojęczeć chciało.- obejrzałam helikopter ze wszystkich stron, badałam go uważnie i w końcu weszłam do środka- dobra, super. Jest ok. Dolecimy tym dosyć szybciej niż piechtą. Zajmie nam to jakieś.....- zaczęłam liczyć czas w głowie-hm, 2 godziny? Może trochę ponad. Zaufam wam i temu co posiadacie. Musimy jak najszybciej odzyskać naszych i spływać stąd bo jak nie pośpię to zaliczę 3 dni bez zmrużenia oka- to było widać po worach jakie miałam pod oczami- Ale sterować mogę? Pod warunkiem że macie paliwo. Macie nie?.......

... wstałam od helikoptera i podeszłam z ociąganiem do Mihoshi (rany mnie jeszcze bolały), i nagle krzyknęłam:
-Achhh!! Biorę to i to i to i to..... i jeszcze to!!- wzięłam szybko rzeczy żeby nikt nie zauważył co wzięłam- Idę coś załatwić- uśmechnęłam się szeroko do wszystkich i poszłam do helikoptera- Na razie mi tu nie wchodzić, a przeważnie chłopcy!
- Co ona wzięła?- spytał Sora
- Nie wiem,ale to było pod spodem- Odpowiedziała Mihoshi
- Czy ona zawsze musi wszystko robić po swojemu i tak.... no dziwnie- wciął się Axel który był nieobecny duchem przez jakiś czas
- A kto cię wie.... nie zagadujcie mnie! A co z tankowaniem, samo się nie zrobi a mamy mało czasu- krzyknęła
A ja w tym czasie majsterkowałam helikopterze. Po jakimś czasie chłopcy skończyli tankować a Mihoshi przygotowywaniem sprzętu. Zajęło im to trochę czasu a ja nadal nie wychodziłam ze środka (osłoniłam sobie kawałek miejsca szmatami). Wtedy reszta na to:
- Ej, ile ona tam jeszcze będzie siedziała co?- Spytał Riku- przecież chciała sterować.
- nie wiem, ale mówiła żeby nie zaglądać- odpowiedział Sora
- Ale i tak już tam siedzi bóg wie ile- na to Axel- a musimy się spieszyć
- Dobra zerknę czy jest gotowa- wcięła się Mihoshi- odsłoniła lekko szmatę i zobaczyła mnie leżącą na podłodze. Byłam przebrana w nowy strój. Bluzka była krótka więc było widać zmienione ale nadal lekko zakrwawione bandaże-Ej! czy wszystko w porządku?
- AAAAA!! Ona nie żyje!- wrzasnął Axel
- Ciiiiii- uciszyła go reszta
Ale w tej chwili podniosłam się z podłogi i popatrzyłam po wszystkich. Zaczerwieniłam się i szybko wstałam. Jęknęłam cicho obolała.
- Aaachh.... czy coś nie tak?- oparłam się ręką o siedzenie, starając się zachować tak jak zawsze. Mrugałam oczami i uśmiechałam się do reszty......

(achh, jak one ci wyszły genialnie <>.<>. A moja lara jest w 100% podobna. Ta mimika twarzy idealnie do niej pasuje. Ja też zamierzam narysować ciebie, Mihoshi, Yale i pewnie skombinuję chłopaków...jak dam radę. Ale pewnie tak  )
...za ich plecami zmierzała grupa akum patrolujących teren. Jedna z nich, lvl 2, wyruszyła za naszymi. A reszta wróciła do fortecy/zamku gdzie shuubi opadła z sił. Była mocna dziewczyną, ale to było ponad normę.
-P-proszę, uratujcie... mnie i Ro-oxasa- łzy napłynęły jej do oczu, powoli traciła przytomność. Roxas nadal leżał w miejscu co poprzednio, był przytomny ale sparaliżowany i totalnie opuszczony z sił. Do pomieszczenia wkroczył jeden ze sługusów Earla. Trzymał w ręku butelkę z dziwnym trunkiem. Podszedł do shuubi i zaczął rechotać, wtedy przekręcił butelkę i wylał ją prosto w największą z ran. Wrzasnęła z bólu. Następnie do Roxasa, któremu wrzucił coś innego do ust po czym zmusił go do popicia tego mocnym alkoholem (bardzo nie zdrowym dla młodego panicza ), i kopnął z całej siły w brzuch żeby się zakrztusił. Shuubi była już nieprzytomna, A Roxas ledwo oddychał nadal się krztusząc, w tym czasie...
Lecieliśmy nad jakimś dziwnym miejscem. Wstałam od steru i powiedziałam do Sory:
- Weź ster muszę coś powiedzieć
- o co chodzi- spytała reszta
- będziemy musieli natychmiast opuścić helikopter, nawet w locie
-CO!?- krzyknęła Mihoshi, bardziej niż pozostali 
- No niestety ale za bardzo rzucamy się w oczy, a po za tym jak nie zauważyliście jesteśmy na miejscu. Więc będziemy musieli skoczyć- pokazałam im spadochrony leżące w  kącie- Droga powrotna nam zaświta jak już będzie taka możliwość, przykro mi że tracimy tak cenny sprzęt, wiec weźmiemy go więcej ale nie za dużo by nami o ziemię nie trzasło, nie?- zachowywałam się tak samo jak na początku jak wszystkich poznałam, obojętnie- Więc postarajmy sie jak najlepiej umiemy dobra?!- wzięłam rękę i z szeroko uśmiechniętą buziom podniosłam spadochron dla dwóch osób i podałam go przerażonemu (jak każdy ale jednak najbardziej) Axelowi- Jak zechcesz, to z wielką chęcią z tobą skoczę ......

(ooo ładna jest, i taka bojowa )
.... szykujemy się do lotu!- krzyknęłam po czym wzięłam na chwilę ster od Sory żeby mógł się przygotować- wy to pewnie pierwszy raz co?
- N-no ja tak- Odparła Mihoshi patrząc z przerażeniem w dół przez okno w helikopterze
- Nie martw się, przecież wiecie że ja bym was w bambuko ni zrobiła nie?
- No raczej- powiedział Riku który sprawdzał jeszcze raz swój spadochron
- Nie dotykaj bo zepsujesz!- utrąciłam mu rękę- dobra- przestawiłam pilot na autopilota i podeszłam do reszty przeważnie Axela- no to już! No Axel, lecimy nie?......

...- Ja i Axel skoczymy ostatni żebym mogła wszystko skontrolować
- To kto pierwszy?- powiedziała Mihoshi przełykając ślinę
- Skoczy? Sora- powiedziałam bez namysłu
- Ale dlaczego ja?
- No dobra powiem co i jak. Najpierw Sora, Riku, Mihoshi i ja z Axelem. Dobra kurde już skacz!
Sora podszedł do wyjścia popatrzył na nas i skoczył. Riku zajęło to znacznie więcej czasu dopóki go nie zepchnęłam. Następna Mihoshi, była przestraszona ale skoczyła z kamienną twarzą. No i w końcu ja.
- Teraz my
- Tak- odpowiedział mi z odwagą ale i słychać było że coś jest nie tak z jego głosem
- Trochę adrenaliny w twoim życiu się przyda- podeszliśmy do wyjścia i...- nagle opięłam sie szybko i ruszyłam po oddzielny spadochron
-eeee coś nie tak?- spytał się mnie ze zdziwieniem
- Poczułam od ciebie dziwną aurę a teraz już wiem  że ty i Roxas jesteście w związku!-pokazałam na niego palcem
- Tak mi go braaaakk- nagle rozpłakał się rozpaczliwie a ja tylko zaliczyłam glebę.
- W każdym razie jezeli chcesz pokazać że ci na nim zależy to skocz sam
- 0.0- O.o spojrzał w dół i zapszczał- d-dlaczego?
- Boooo- zamyśliłam sie nie kończąc słowa- może to na mnie przejść
- Ale co?
- nieważne, przygotuj się- powiedziałam zakładając spadochron 
Axel zmizerniał i posmutniał na twarzy. no jasny gwint, mogłam tego nie mówić
- Ochh przestań już z tym- uśmiechnęłam się pełną parą i popchnęłam go, niestety po za helikopter.
-AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-wydarł się i skulił się w kulkę
- Czekaj już lecę!!!- sprawdziłam raz-dwa spadochron i skoczyłam na główkę. I nagle uderzyliśmy się czołem w czoło. Byliśmy bardzo bliziutko siebie. Wytrzeszczył na mnie gały i zasłupiał. Odepchnęłam go od siebie ze złością. Co za gościu, jakby zapomniał że jest zajęty.
- Dobra rozkładaj spadochron pokazałam mu jeszcze raz gdzie ma pociągnąć. Gdy już mu się udało przyszła kolej na mnie......

Ostatnio edytowany przez Gento (2010-11-17 18:26:19)

..nie sprawdziłam go dokładnie. Wyleciał tylko misio z napisem "J love you". Spojrzałam w dół, do ziemi brakowało już niedużo. Nie wiedziałam co robić, przecież mi w przeciwieństwie do rodzeństwa brakowało skrzydeł!. Zamknęłam oczy i starałam się zachować spokój.....

....wszystko ją bolało ,wosk szczypał ją a ogień ze świeczki cały czas parzył. Tak bardzo chciała żeby reszta wpadła do środka, żeby było tak jak zawsze, ona Mihoshi, Riku, Sora, Axel i jej idol Roxas. Roxas! Rozejrzała się nie poruszając głową. Nie widziała go nigdzie, znowu dostała świeczką, która ogniem trafiła ją w twarz. Nie słyszała co mówi Road, ale widziała że jest z czegoś niezadowolona. Wtedy pojawił się Earl i zaczął do niej coś mówić, ale przez to że nic nie słyszała a po jego twarzy nie było widać czy jest zły czy też nie, nie mogła zrozumieć co do niej mówi. Road ciężko sapnęła i wyszła z pomieszczenia. Milenijny podszedł do niej i przyjrzał się jej dokładnie, mruknął i rzekł do niej cos co usłyszała
- Może oszczędzimy młodego klauna a pozbędziemy się uroczego chłoptasia
- sam żeś klaun- wybełkotałagdy
Earl wstał, zaśmiał się i nagle spoważniał. I znowu się zaśmiał, tym jednak razem wyszedł już z tego miejsca przesiąkniętego złem. shuubi tylko rozejrzała się i szepnęła
- pospieszcie się
***
- Ae aczego żłeśta ni koczły raem?- zapytał pijany z rozpaczy Sora
- A łobchodzi ćłe tło?- odpowiedziałam zapytaniem naśladując go
- To w którą teraz stronę- przerwała Mihoshi, która trzymała mapę samochodową Nibylandii którą znalazła gdy pobiegli za Earlem- TO W KTÓRĄ STRONĘ?!- krzyknęła zdenerwowana
- Tędy, chyba...- stanęłam w miejscu i rozejrzałam się dookoła- a nie tędy?- Zobaczyłam kołek na którym było napisane "tunel błechtu"- tędy chodźcie! Riku pośpiesz się.......

....- nie- odpowiedziałam obojętnie trzymając mapę w rękach- skupmy się bo nie chce być jedyną pośród trzech chłopaków.
Mihoshi podbiegła i znowu zaczęła się rozglądać z przerażeniem dookoła
- kiedy stąd wyjdziemy?
- Nie martw się, jesteśmy niedaleko wyjścia- zerknęłam do tyłu żeby sprawdzić czy kogoś nie zabrakło
- Jest Riku,Sora, Axel i ona, okej- wyszeptałam i ruszyłam dalej
Nagle za zakrętem wszystkich oślepiło światło
- O! I jest koniec- uśmiechnęłam się- a teraz cicho
Wszyscy przytaknęli
Udało nam się przedostać za plecami wielkiego goryla, który puścił śmierdzącego bąka w stronę Sory (biedaczek). Przeszliśmy tez przez lochy i szliśmy teraz korytarzem. Nagle zatrzymałam się gwałtownie i wszyscy zaczęli potykać się o siebie jak domino
- Co to za dziewczynka?
- Gdzie?- zapytali wszyscy chórem
- A tam leży taka mała, cała zakrwawiona. A tam obok leży Roxas- pokazał po kolei palcem- Roxas?...
- Przecież to on i......