Anime nie widziałam (złom, który śmiem nazywać komputerem, nie pozwala mi na oglądanie anime, chyba, że mam ochotę na pokaz slajdów), ale manga bardzo przypadła mi do gustu. Yuno nie polubiłam, jak dla mnie autor trochę przegiął z tym jak była psychiczna, ale za to spodobali mi się Akise Aru (nie wiem dlaczego... chyba po prostu lubię ten typ postaci) i Uryuu Minene (tak chyba tej terrorystce było).

huh ja stanełam w martwym punkcie i nie wiem czy skoncze. Nie chodzi o to ze seria jest zła ... tylko ze jednak oczekiwałam od tego anime czegos wiecej. Głowny bohater to ciota jakiej chyba nigdy jeszcze w anime nie widziałam O_O (i na real chyba tez). Polubiłam za to Uryuu Minene ( zaznaczam jestem w połowie serii dlatego przedstawiam to co do tej pory sobie ustaliłam). Fabularnie anime dobre ale psychologia postaci jest dosc...sztuczna, nah zachowania nie odzwierciedlają tego co miało byc charakterystyczne dla tego anime, i nad tym ubolewam choc zobaczymy bo jestem w trakcie anime ^_^.

Och, jak się przebolało Shinjiego Ikari, to każdą tego typu postać się zniesie... A co do live action nie wiem czemu, ale mam wrażenie, że większość jest dość słaba (widziałam tylko l.a. Death Nota i Devilmana, więc mam wiedzę dość pobieżną, ale nie kojarzę, żebym czytała coś pochlebnego o jakimś live action...)

Obejrzałam i żałuję. Mirai Nikki to przykład jak nie powinno się robić anime. Bohaterowie, fabuła - porażka.
Yuki był najgorszą postacią, którą miałam nieprzyjemność oglądać. Już nie chodzi o to, że był skończoną łamagą, nic nie umiał zrobić samodzielnie (ale oczywiście zawsze mu się udawało wyjść cało, schemat aż boli).
Yuki był zwyczajnie obrzydliwy. Toleruję czarne charaktery, psychopatów i dziewczynki ganiające po lesie z tasakami. Jednak osoba, która chwyta się każdej deski ratunku, by ocalić własny tyłek nieważne jakim kosztem jest dla mnie odrażająca. Moja nienawiść osiągnęła szczyt w momencie, gdy

[SPOILER] zabił swoich przyjaciół wmawiając sobie, że potem ich ożywi. Choć w głębi duszy wiedział, że to niemożliwe. Strzelał do nich, mimo że próbowali go ratować. I gdyby to było w jakimś szale... ale on po prostu jak dziewczyna stała, tak ją zastrzelił.[/SPOILER]

Fabuła to jedno wielkie bagno. Ciąg przyczynowo-skutkowy leży. Większość akcji nie jest ze sobą powiązana, twórcy skaczą to tu, to tam, raz jest dramatycznie, raz niby śmiesznie. Charakter Yuno to też jakaś tragedia. Końcówka... nie wiem, co to miało być. Oglądałam to już z takim "oh god, why".
Wybaczcie, ale nie wiem, jak można tak wszystko spartaczyć. Jedynie Yousei Teikoku było czymś na plus.